اثر پودر چربی پالم، روغن یا دانه کامل سویای تف داده بر عملکرد، پارامترهای خونی، الگوی اسیدهای چرب شیر و بیان ژنppar?درگاوهای شیری خشک و اوایل شیردهی

thesis
abstract

به منظور بررسی اثر افزودن مکمل های مختلف چربی در جیره دوره انتقال، 30 رأس گاو شیری هلشتاین آبستن سنگین، همگی شکم چهارم، با میانگین وزن بدن 41±794 کیلوگرم و روزهای آبستنی 5±250 روز به طور تصادفی به جیره های آزمایشی حاوی پودر چربی پالم (تیمار 1)، روغن مایع سویا (تیمار 2) یا دانه کامل سویای تف داده، به عنوان مکمل حاوی روغن، (تیمار 3) اختصاص داده شدند. پس از 14روز عادت دهی به جایگاه، دام ها به مدت 3 هفته پیش و 3 هفته پس از زایش در حد مصرف اختیاری با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. مقادیر خوراک مصرفی روزانه، تولید و ترکیب شیر، پروفایل اسیدهای چرب در چربی شیر، تغییر وزن دام ها و توازن انرژی جیره ها تعیین شد. غلظت متابولیت ها، هورمون ها و پروفایل اسیدهای چرب نمونه های پلاسما در روزهای 22- و 7- پیش از زایش، و 1+، 14+ و 21+ پس از زایش تعیین شد. بافت چربی زیرپوستی در روز 14+ پس از زایش برای تعیین پروفایل اسیدهای چرب و بیان ژن گیرنده های فعال کننده ی تکثیر پراکسی زومی نوع گاما (ppar?) نمونه برداری شد. فراوانی mrna بافت مذکور با استفاده از rt-pcr تعیین گردید. داده ها در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه آماری گردید. مصرف خوراک روزانه پیش از زایش در تیمار 3 (2/14 کیلوگرم) در مقایسه با تیمارهای 1 و 2 (به ترتیب 5/13 و 7/13 کیلوگرم) بیشتر، و پس از زایش در تیمار 1 (5/18 کیلوگرم) بیشتر از تیمار 2 و 3 (به ترتیب 8/17 و 5/17 کیلوگرم) بود (01/0=p). میانگین تولید شیر خام روزانه در تیمار 3 (7/38 کیلوگرم) در مقایسه با تیمار 1 (3/40 کیلوگرم) کمتر بود (01/0p<) اما شیر تصحیح شده (4 درصد چربی) تحت تاثیر جیره قرار نگرفت. درصد چربی و لاکتوز شیر بین گروه های آزمایشی یکسان بود (05/0p>)، اما درصد پروتئین شیر تفاوت داشت (04/0p=). بازده خوراک در تیمار 1 در مقایسه با تیمارهای 2 و 3 کمتر بود (01/0p<). بیشترین درصد اسیدهای چرب بلند زنجیر (>16c) و اسیدهای چرب دارای یک پیوند دوگانه (mufa) شیر در تیمار 2، بیشترین مقدار اسید لینولنیک (c18:3) در تیمار 3، و بیشترین مقدار اسیدهای چرب اشباع (sfa) و اسیدهای چرب 16 و کمتر از 16 کربنه ی چربی شیر در تیمار 1 وجود داشت (01/0p<). غلظت گلوکز، بتاهیدروکسی بوتیرات و vldl پلاسما فقط در روز 7 پیش از زایش تحت تأثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت. غلظت انسولین، نسبت انسولین به گلوکز و کلسترول پلاسما در روزهای پیش و پس از زایش (روزهای 7-، 1+، 14+ و 21+) تحت تأثیر جیره های آزمایشی بود (05/0>p). غلظت ppar?، hdl و ldl پلاسما طی روزهای 7- و 21+ از زمان زایش تحت تأثیر جیره های غذایی قرار داشت (01/0> p). غلظت ?ppar پلاسما به عنوان شاخص بیان ژن پس از زایش نسبت به پیش از زایش افزایش یافت. بیشترین غلظت c16:1 و c18:2 پلاسما در تیمار 2 مشاهده شد. مجموع اسیدهای چرب sfa و mufa در چربی زیرپوستی گاوهای مصرف کننده روغن سویا بالاترین مقدار بود (01/0> p). فراوانی mrna ژن ?ppar در روز 14+ پس از زایش در بافت چربی زیر پوستی تحت تاثیر جیره غذایی قرار نگرفت. در مجموع، مصرف جیره حاوی پودر چربی پالم در گاوهای شیری هلشتاین میزان خوراک مصرفی روزانه پس از زایش را افزایش داد و تعادل انرژی مناسب تری را موجب گردید؛ اما برداشت از ذخایر بدنی (تغییرات منفی وزن بدن) در این گروه بیشتر بود. از سوی دیگر، افزودن روغن مایع سویا بدون آن که اثر منفی بر تولید و ترکیب شیر داشته باشد، موجب بهبود بازده خوراک (علی رغم کاهش مصرف خوراک)، بهبود غلظت اسیدهای چرب c18:2 پلاسما، mufa بافت چربی زیرپوستی، اسیدهای چرب بلند زنجیر (>16c) و mufa شیر و بیان ژن ?ppar در روز 14+ شد، و بر اساس شرایط اقتصادی قابل توصیه خواهد بود.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

تأثیر افزودن پودر چربی پالم، روغن سویا یا دانه کامل سویای تف داده در جیره دوره انتقال بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین

به منظور بررسی اثر افزودن مکمل های مختلف چربی در جیره دوره انتقال، 30 رأس گاو شیری هلشتاین آبستن سنگین، همگی شکم چهارم، با میانگین وزن بدن 41±794 کیلوگرم، تعداد روزهای آبستنی 10±250 روز به طور تصادفی به جیره های آزمایشی حاوی پودر چربی پالم (تیمار 1)، روغن مایع سویا (تیمار 2) یا دانه کامل سویای تف داده، به عنوان مکمل حاوی روغن، (تیمار 3) اختصاص داده شدند. پس از 14 روز عادت دهی به جایگاه، دام ها ...

full text

تأثیر افزودن پودر چربی پالم، روغن سویا یا دانه کامل سویای تف‌داده در جیره دوره انتقال بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین

به منظور بررسی اثر افزودن مکمل‌های مختلف چربی در جیره دوره انتقال، 30 رأس گاو شیری هلشتاین آبستن سنگین، همگی شکم چهارم، با میانگین وزن بدن 41±794 کیلوگرم، تعداد روزهای آبستنی 10±250 روز به‌طور تصادفی به جیره‌های آزمایشی حاوی پودر چربی پالم (تیمار 1)، روغن مایع سویا (تیمار 2) یا دانه کامل سویای تف‌داده، به‌عنوان مکمل حاوی روغن، (تیمار 3) اختصاص داده شدند. پس از 14 روز عادت‌دهی به جایگاه، دام‌ها ...

full text

اثر کنجاله سویای فرایند شده با زایلوز بر عملکرد گاو‌های شیری در اوایل دوره شیردهی

تعداد 8 راس گاو هلشتاین (4 راس زایش اول و 4 راس زایش سوم) در یک طرح مربع لاتین 4×4 با 4 دوره‌ آزمایشی 21 روزه به منظور تعیین ارزش کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز به عنوان مکمل پروتئین غیرقابل تجزیه در جیره‌های براساس جو برای گاوهای شیری استفاده شدند. جیره‌ها حاوی صفر، 5/4، 9 و 7/13 درصد کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز بودند. تولید شیر، شیر تصحیح شده براساس 4 درصد چربی، انرژی شیر، مقدار چربی، ...

full text

اثر تغذیه اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع قبل از زایش بر عملکرد تولیدی و فراسنجه‌های خونی گاوهای شیرده هلشتاین چند بار زایش کرده

این آزمایش برای بررسی اثر تغذیه منابع مختلف چربی (پروفایل اسید چرب) در دوره­ آماده به زایش بر روی عملکرد تولیدی و ترکیبات شیرو فراسنجه‌های خونی در گاوهای شیرده هلشتاین انجام شد. 15 رأس گاو آبستن هلشتاینکه حدود 30 روز به زایش آن­ها باقی مانده بود انتخاب و در سه گروه 5 رأسی به صورت تصادفی توزیع شدند و با 3 جیره­ی غذایی که از لحاظ مقدار پروتئین یکسان ولی از لحاظ منبع انرژی متفاوت بودند، در دوره آم...

full text

اثر افزودن ساکارز و دانه آفتابگردان به جیره بر عملکرد شیردهی و الگوی تخمیر شکمبه در گاوهای شیری

مطالعه حاضر برای بررسی اثر افزودن ساکارز به جیره با یا بدون دانه آفتابگردان آسیاب شده بر تخمیر شکمبه و متابولیتهای خونی و عملکرد گاوهای اوایل شیردهی انجام شد. هشت رأس گاو هلشتاین به صورت آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین 4×4 تکرار شده به جیره‌های آزمایشی شامل 1) جیره با قند پایین (بدون ساکارز یا دانه آفتابگردان)، 2) جیره با قند پایین و 8 درصد دانه آفتابگردان، 3) جیره با قند بالا حاوی 4...

full text

اثر فراوری دانه جو توسط اسید لاکتیک و استفاده از منابع مختلف چربی بر عملکرد، ترکیب اسیدهای چرب شیر و تولید پروتئین میکروبی در گاوهای هلشتاین شیرده

سابقه و هدف: نشاسته جو در مقایسه با ذرت، با سرعت بیشتری در شکمبه تجزیه می‌گردد بنابراین استفاده از سطوح بالای دانه جو در جیره گاوهای شیرده می‌تواند سبب ایجاد تجمع اسیدهای چرب فرار و در نهایت سبب اسیدوز گردد. در سال‌های اخیر استفاده از اسیدهای آلی در کاهش سرعت تجزیه نشاسته دانه جو به صورت غلتک زده خشک در شکمبه موثر بوده است. استفاده از دانه های روغنی در جیره گاوهای شیرده سبب تولید شیری با پروفیل...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023